مجله سرعت - 122 - مرداد 97 Sorat magazine - 122_33_174_10_42

سخن سردبیر

علیرضا دانش نیا

"بر اساس گفته های رئیس انجمن صنفی واردکنندگان خودرو قرار است محصولات فیات در ایران عرضه شوند و در برنامه ای ۵ ساله، ۲۰ تا ۴۰ درصد انتقال تکنولوژی در کشور، صورت خواهد گرفت".
خبر مشاركت فيات با ايرانى ها كه انتشار آن را به رئيس انجمن واردكنندگان خودرو نسبت داده اند، چند وقت پیش در رسانه هاى خودرويي دست به دست شد و برخى مسئولين آن را تاييد و برخى ديگر تكذيب نمودند. خبری که با توجه به شرايط حال حاضر ايران از دو جهت حائز اهمیت است اولي ورود یک خودروساز اروپایی به کشور و دیگری موضوع انتقال تکنولوژی.

به نظر می رسد انتشار چنین خبرهایی آن هم در این اوضاع نابه سامان چند وقت اخیر بیشتر شبیه به یک جوک باشد تا یک تصمیم گیری در حوزه خودرو! مگر می شود در شرایطی که هنوز یک ماه از راه اندازی خط سیتروئن C3 نگذشته و فرانسوی ها چمدان به دست در فرودگاه امام به دنبال بلیت برگشت هستند، صحبت از ورود فیاتی بکنیم که شریک مستقیم کرایسلر آمریکاست؟ فیاتی که فروش محصولات کرایسلر در اروپا را برعهده دارد و محصولات خود در آمریکا را نیز با نام کرایسلر به فروش می رساند! پس در همین ابتدا بگوییم که صحت چنین خبری آن هم در وضعيت كنوني جای تردید دارد. به واقع معلوم نیست انتشار چنین اخباری با چه هدفی صورت می گیرد؟ هنگامی که مسئولین تراز اول از پیش بینی شرایط اقتصادی آینده کشور عاجز شده و در ارائه یک راهکار اساسی برای حل مشکلات ارزی درمانده اند، مگر می شود حرف از ورود برند فیات زد؟ در واقع تحولات اقتصادی-مالی کشور در دوماه اخیر آن قدر منفی بوده است که جا برای بحث باقی نمي گذارد. در این اوضاع نا به سامان دوماه اخیر کشور، آنقدر مشکل گره خورده وجود دارد که ورود یا عدم ورود فیات برایمان مهم نباشد. با این توصیف به شما قول می دهیم که ورود این ایتالیایی به کشور در حد حرف باقی خواهد ماند.

اما فارغ از اين موضوع و حتى در صورت انعقاد اين قرارداد، نكته قابل توجه دیگر "انتقال ٢٠ تا ٤٠ درصدى تكنولوژى آن هم پس از ٥ سال زمان است"! موضوع کاملا شفاف و واضح است: همه ما خوب مى دانيم كه انتقال تكنولوژى در کشور ما (در حال حاضر) تنها به انتقال خطوط مونتاژ خلاصه شده است و منظور از ٢٠، ٤٠ و یا حتی 80 درصد انتقال تكنولوژى چیزی جز سر هم کردن قطعات وارد شده و نهایتا كپى بردارى حجم کمی از قطعات و توليد آن بعد از گذشت چند سال نیست. تولید 20 تا 40 درصد قطعات آن هم از خودرویی که با گذشت 5 سال، دیگر به پایان عمر خود نزدیک شده است. این نقد البته گلایه از راه اندازی خطوط مونتاژ اتومبیل های به روز دنیا و یا انتقال تکنولوژی آنها به کشور نیست چراکه همین مونتاژ خودرو موجب اشتغال برای کشوری خواهد بود که از نرخ بیکاری بالا رنج می برد. روی سخن ما آن مسئولانی هستند که زمانی حرف از خودکفایی می زدند و حالا خود در حالی از مصرفکنندگان جدی محصولات خارجی شده اند که حقیقتا تمام شرایط برای تولید صفر تا صد خودرو در کشورمان وجود دارد. خودروسازان ما در حال حاضر در جایگاهی قرار دارند که با تکیه بر توانایی های داخلی، نه یک خودرو بلکه چندین مدل را به تولید برسانند و هر چند سال یک بار نیز نسخه های جدید از یک برند(و نه فیس لیفت مینور) را روانه بازار کنند.

بله ما می توانیم تولید کنیم و اتفاقأ ...